Selamat pagi iedereen! Apa khabar? Hoe gaat het met jullie?

Ik ben momenteel in Sandakan. Joepie! Eindelijk internet na twee weken! Ik moet telkens een nederlandstalige klik maken als ik nog eens kan schrijven naar jullie. Mijn enige communicatie in het Nederlands zijn smsjes naar Jona, mrdr di schrfstlkn k me nt egt ltn bnvloednwgns blkredt sprzmhdn. Vorige vrijdag waren we trouwens vijf jaar samen! Dat wordt een vat deze zomer!

Ons avondjestappen twee weken geleden was een muzikaal succes. De laatste avond met Tom, mijn pokermaatje, en de eerste avond met Ricardo, de nieuwe vrijwilliger, moest en zou gevierd worden in een plaatselijke karaokebar in Sandakan. De enige manier van uitgaan die ze hier kennen. In Azie zijn zeer echt wild van. Ik ben alvast een fan! Het lijkt grappig, maar als je je gemakkelijk laat meeslepen door de kracht van samen zingen, lachen en dansen,werkt het echt geweldig goed. De ene heeft al wat meer stemsmeerhulp in de vorm van alcohol nodig dan de andere, maar je stem klinkt sowieso fantastisch door de karaokemicro: lekker luid met massa's veel echo! Woehoe! Ambiance!

's Avonds grote man, 's morgens dafalgan... Maar er moet hier ook gewerkt worden! Ricardo en ik hebben voornamelijk onderhoudswerkjes uitgevoerd in Batu Puteh: kantoor, ramenen toiletdeuren verven, eco-camp weer laten blinken, natgeregende planken laten drogen, foto's nemen voor de Mescotwebsite,... Beetje vanalles. Ontspannen sfeer. Veel lachen! Jammer genoeg ook een hele reeks boompjes opnieuw moeten planten die de verplaatsing naar junglegrond niet hadden overleefd. Vaak kunnen we genieten van een rivercruise wanneer we terug naar het dorpje varen op het einde van een werkdag.De proboscis monkeys, long tail makaakjes, red leaf monkeys, hornbills, arenden,... Intussen herken ik de dieren onmiddellijk aan hun grootte, kleur, geluiden ofmanier van bewegen. Je moet me zien zitten glunderen in dat bootje met mijn verrekijker. Precies een echte.De bloedzuigers en muggenbeten kunnen me niet schelen.Ik ben zot van de jungle!

Vorige week waren we getuige van een minder fraai natuurtafereel: een krokodil was een grote hond aan het verscheuren aan de oevers van de Kinabatangan. Hij sloeg wild met zijn prooi van links naar rechts om elk bot in het dode lichaam te breken, zodat hij het nadien gemakkelijk kon binnenwerken. Een gruwelijketechniek. We konden tot dicht bij de grote krokodil varen, maar als hij vreesde voor zijn prooi sleurde hij de hond mee de rivier in. Danbleef hij ondergedoken tot hij zich weer veilig voelde en wat verder opnieuwbovenkwam met zijn maaltijd. Zo konden we hem een tijdlang volgen. Fascinerend om te zien.

Gisteren zagen Albert en ik een kleine baby proboscis monkey die het van-boom-naar-boom-springen nog niet voldoende onder de knie had. We zagen het diertje van de takken hoog boven ons recht naar beneden duikelen! Ocharme... En hij moet al door het leven met zo'n belachelijke neus. De mama kwam instinctief sneller dan we haar konden volgen haar kleine vliegende spruit redden.

Ook een schorpioen gezien, zo groot als mijn hand. En ik heb grote handen! Die zat verstopt tussen de vochtige planken in het eco-camp. Albert daagde hem watuit met een stok ende schorpioenopende meteen zijn reuzescharen en zwierde ermee in de luchtomde stoute stokaf te schrikken.

De tofste ervaring van de voorbije week was zonder twijfel mijn onderwateravontuur in Mabul Island!Wezijn vijf dagen weggebleven van Batu Puteh om ten volle te kunnen genieten van het duiken. De eilanden Mabul, Kapalai en Sipadan zijn echte onderwaterparadijsjes. Het water is glashelder. Reuzegrote green turtles liggen te luieren op de koralen en laten zich rustig bestuderen als je hen voorbij zwemt. Even knipperen met hun ogen neemt gemakkelijk 10 seconden in beslag: ogen di-ii-ii-icht, ogeno-oo-oo-ooopen. Zo traag en grappig! Soms zwemmen ze naar de oppervlakte om wat lucht te happen. Prachtige wezens. Wauw. Een dikke octopus met golvende armen, die in een fractie van een seconde in de kleur verandert die zich onder hem bevindt. Hoe doet die dat? Kreeftjes van slechts enkele milimeters in de felste kleuren, met lange tentakels, verstopt tussen koralen of anemonen. Een eagle ray die als een reuzevlinder met een lange staartin cirkels rond je vliegtmet trage,sierlijke vinslagen. De yellow cube boxfish moet wel het grappigste visje ooit zijn: een knalgeel kubusvormig visje met zwarte stippen en twee te kleine vinnetjes die zenuwachtig flapperen om het evenwicht te bewaren. Naaktslakken in de gekste vormen en kleuren, met vreemde kwastjes, blubberende randjes of fluorescerende uitstulpsels. Agressieve clownvissen die hun anemonenhuisje hevig verdedigen en tot vlak voor je bril zwemmentijdens eenaanvalsbeweging. Crocodilefish, lionfish, eels, cuttlefish, pufferfish, trumpetfish, scorpionfish,... Het houdt niet op!Velemooie dieren, groot en mini, felle kleuren of gecamoufleerd. De wezensvan de onderwaterwereld...Erzittenserieus speciale en indrukwekkendegevallen tussen.En dat zijn nog maar de diertjes die we gemakkelijk kunnen zien. Wat moet er niet honderden meters diep in onze grote oceanen te vinden zijn? Ik vind dat ongelooflijk. Met drie duiken per dag kan je je wel inbeelden dat ik met volle teugen genoten heb van deze... dikke tussendoor, zeg maar. Oh ja, de laatste Mabuldag hebben we samen gedoken en een onderwatercamera gehuurd. Ik ga proberen om wat foto's van het duiken te uploaden. Die grote aantrekkelijke vis met zuurfstofbellenrond het hoofden twee benen ben ik!

Deze morgen hebben we onze Braziliaan, Ricardo, aan de luchthaven van Sandakan gedropt. Hij reist verder naar Kuala Lumpur, New Guinea, Indonesie,... tot eind augustus. Geen leuk afscheid, want toen waren ze nog met een. Ik weet niet wat de laatste twee weken in Batu Puteh zullen brengen nu ik de enige vrijwilliger ben. Albert weet natuurlijk datik het liefste in de jungle ben, wildlife rond me heenheb,en houdt rekening met wat ik graag doe. Niks ligt vast. Dat vind ik net leuk. Lekker maleisisch. Ik zie wel wat er komt.

Ik vind hetaltijdplezant om jullie reacties te lezen. Vaak komen dieuit onverwachte hoek. Heel tof! Bedankt allemaal ommijn verhalen te lezen. Ik hou ervan ze te vertellen.Oh ja,ons vijf-jaren-vat kan reeds gesponsord worden door eitjes te kopen van onze gelukkige kippetjes!

Hopelijk tot gauw, jumpa lagi nanti!

PS. Ik heb zonet enkele foto's van de fishing trip kunnen uploaden. Bij de poging om er wat duikfoto's aan toe te voegen liet de internetsnelheid het afweten. Jammer, maar wat vertraging maakt het alleen maar spannender... Niet?